Siz varlığın göz bebeği
Camların aymış toplamında
Yıldızların ferahfeza saçılımındaki
Anıların tükenmez mahiyeti
Sonra anda! Suret giyen
Eşyayı bir başka delen yahut
Taşları bir başka konuşturan gibi
Ay’sız!
Şehre bedeviyi indiren belki
Nazarından gelen farksızlık
Arabın tuzu ekmeği
Sofrasında nefesleri susturup
Hızırları salan berekete
Ve sonra anneler işte
Kızıl yürekleriyle ağlayıp duada
Daha acı, daha acı,
Dahadan daha ağıt çeken gözlerine.
Sürmeli bir genç kız günlüğünden
Hatırlamakta çilekeş düşleri.
Ve hiç unutmamakta
Bir hayat! Ardından bir ölüm!
Göğe kaçıvermiş bir resim.
Onunla gayb olan her yürekse
Acının ta kendisi demekti.
http://www.bachibouzouck.com/index.php?option=com_k2&view=itemlist&task=user&id=1998%3Aak%C4%B1nsibel&Itemid=199&lang=tr
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder